Brak produktów
Michel Mortier urodził się w Paryżu w 1925 roku. W wieku 19 lat ukończył School of Arts Appliqués, gdzie studiował pod kierunkiem Louisa Sognota, René Gabriela i Etienne-Henri Martina, niektórych mistrzów francuskiej nowoczesności. Następnie piastował stanowiska kierownicze w Studium du Louvre i Bon Marché w Brukseli, aż w wieku 24 lat został mianowany dyrektorem działu badawczego Marcela Gascoina, ARHEC (Rational Development of Housing and Communities), do 1954 roku. poznał Pierre'a Guariche i Josepha-André Motte'a, z którymi mocno się związał i założył Atelier de Recherche Plastique (ARP), jeden z pierwszych podpisów zbiorowych we Francji. To olśniewające doświadczenie (1954-1957) kładzie podwaliny pod nowoczesność Tak samo jak ich organizację na stoisku Art Ménager, niż wynalezienie rewolucyjnego wielofunkcyjnego mebla lub Minvielle lub serii modułowych siedzeń dla Steinera, czy też zastosowanie nowego materiału drutu z tworzywa sztucznego Rotaflex do opraw Disderot.
Dla Michela Mortiera to dopiero początek olśniewającej kariery: dyrektor artystyczny Maison Française 55, twórca modeli dla najlepszych francuskich wydawców, redaktor wielu magazynów, grafik, a zwłaszcza nauczyciel prawie wszystkich głównych francuskich szkoły (ENSAD, Camondo, School Arts Appliqués i wreszcie nowa szkoła projektowania produktów ESAG Penninghen), ale także w Montrealu.
Wraz ze swoją agencją HEIM (Habitation, Esthetic Industrial Furniture) poświęcił się projektowaniu wnętrz, a tytuł architekta otrzymał w 1977 roku za projektowanie pięknych domów w stylu nowoczesnym i pasiastym.
Ten dyskretny, ale bezproblemowy człowiek promujący zdobywa wszystkie tytuły, jakie projektant może sobie wyobrazić: srebrny medal na 26. miejscu i złoty medal na 29. triennale w Mediolanie i Prix René Gabriel na 38!
Asortyment oświetleniowy, który zaprojektował wraz z Pierre'em Guariche na początku lat 50., charakteryzuje się dużą nowoczesnością, rygorem w projektowaniu i autentyczną dbałością o funkcjonalność.
Dzieła Michela Mortiera dołączyły do największych kolekcji wzornictwa, takich jak należące do CNAP, Muzeum Sztuki Nowoczesnej i Współczesnej Metropolii Saint-Etienne czy narodowej kolekcji sztuki dekoracyjnej.