Lampa wisząca Artek A201

Artek A201

Lampa wisząca ze stali

Projektant: Alvar Aalto
Rodzaj: Lampa wisząca
Rok produkcji: 1952

Opis

Lampa wisząca A201 została zaprojektowana przez Alvara Aalto w 1952 roku dla biblioteki ratusza Säynätsalo w środkowej Finlandii. Złożona z formowanej blachy stalowej lampa wisząca A201 ma rzeźbiarską prezencję; jego piękno można docenić, niezależnie od tego, czy jest włączony, czy wyłączony. Światło wychodzące z dolnej i górnej części klosza tworzy piękną aureolę, typową dla Aalto, który starał się, aby sztuczne światło było jak najbardziej pośrednie i miękkie. Lampa A201 jest dostępna w standardowej bieli z mosiężnymi detalami oraz w limitowanej edycji ciemnoczerwonej wersji, inspirowanej potrójną odmianą światła (A203) wiszącego nad stołem w prywatnym domu Aaltosa w Helsinkach.

Odcień i pierścień: Formowana blacha stalowa
Biały kabel z tworzywa sztucznego, długość 2,5 m
220-240 V, 50/60 Hz
DRR-..-E27 max. 12W
klasa urządzenia II, IP20
Oprawa jest kompatybilna z żarówkami o klasie energetycznej od A do G

Alvar Aalto

Alvar Aalto (1898-1976) cieszył się wyjątkowo bogatą i zróżnicowaną karierą jako architekt i projektant, zarówno w Finlandii, jak i za granicą. Po zdobyciu dyplomu architekta na Helsińskim Instytucie Technologicznym (później na Uniwersytecie Technicznym w Helsinkach, a obecnie część Uniwersytetu Aalto) w 1921 roku Aalto założył swoją pierwszą pracownię architektoniczną w Jyväskylä. Jego wczesne prace naśladowały zasady nordyckiego klasycyzmu, dominującego wówczas stylu. Na przełomie lat 20. i 30. odbył szereg podróży do Europy, podczas których on i jego żona Aino Marsio, również architekt, zapoznali się z najnowszymi trendami modernizmu, stylem międzynarodowym. Faza czysto funkcjonalizmu w pracy Aalto trwała kilka lat. Umożliwiło mu to dokonanie międzynarodowego przełomu, głównie dzięki Paimio Sanatorium (1929-1933), ważnym funkcjonalistycznym kamieniu milowym. Aalto przyjął w swojej architekturze zasady przyjaznego dla użytkownika, funkcjonalnego projektowania. Od końca lat 30. XX wieku wyraz architektoniczny budynków Aalto został wzbogacony przez zastosowanie form organicznych, naturalnych materiałów i coraz większą swobodę w operowaniu przestrzenią. Charakterystyczne dla Aalto było traktowanie każdego budynku jako kompletnego dzieła sztuka – aż po meble i oprawy oświetleniowe. W 1935 powstał Artek, aby promować rosnącą produkcję i sprzedaż mebli Aalto. Projekt jego mebli łączył praktyczność i estetykę z seryjną produkcją, zgodnie z główną ideą Artka zachęcania do piękniejszego codziennego życia w domu. Jeśli chodzi o projektowanie, Aalto kierowało się zainteresowaniem szkłem, ponieważ dawało ono możliwość obchodzenia się z materiałem w nowy sposób za pomocą swobodnych form. Jego zwycięstwo w konkursie na projekt szkła Karhula-Iittala w 1936 roku doprowadziło do narodzin słynnego na całym świecie wazonu Savoy. Od lat pięćdziesiątych praktyka architektoniczna Aalto zajmowała się głównie projektowaniem budynków użyteczności publicznej, takich jak Säynätsalo Town Hall (1948-1952), Instytut Pedagogiczny Jyväskylä, obecnie Uniwersytet Jyväskylä (1951-1957) oraz Dom Kultury w Helsinkach (1952-1956). Jego główne plany urbanistyczne reprezentują większe projekty niż wymienione powyżej budynki, najbardziej godnymi uwagi projektami, które zostały zbudowane, były centrum miasta Seinäjoki (1956-1965/87), centrum miasta Rovaniemi (1963-1976/88) oraz częściowo wybudowane centrum administracyjne i administracyjne Jyväskylä centrum kultury (1970-1982). Od wczesnych lat pięćdziesiątych prace Alvara Aalto coraz bardziej koncentrowały się na krajach poza Finlandią, dzięki czemu wiele budynków, zarówno prywatnych, jak i publicznych, powstało według jego projektów za granicą.

Filmy

Tagi

Musisz się zalogować w celu pobrania załączników.    Zaloguj się

Jeśli jesteś zainteresowany plikami / modelami tego produktu napisz na [email protected]*

* dostępność plików i modeli na zapytanie