Lampa wisząca Artek A331 “Beehive“

Artek A331 “Beehive“

Aluminiowa lampa wisząca

Projektant: Alvar Aalto
Rodzaj: Lampa wisząca
Rok produkcji: 1953

Dane techniczne

mm

Opis

A331, nazywany „Ul” jest jednym z najpopularniejszych projektów oświetlenia Alvara Aalto. Nadaje się zarówno do domów, jak i przestrzeni publicznych, „Ul” tworzy ciepłe, rozproszone światło po włączeniu, dzięki pomysłowemu projektowi, który obejmuje kilka rzędów perforowanych stalowych pierścieni. Zgodnie ze swoim przydomkiem „Ul” zachowuje swoją charakterystyczną rzeźbiarską obecność nawet wtedy, gdy nie jest podświetlony i został pierwotnie zaprojektowany dla fińskiego Uniwersytetu Jyväskylä w 1953 roku. kabel o długości 2,5 m
220-240V, 50/60 Hz
DRR-..-E27 max. 12W
klasa urządzenia II, IP20
Oprawa jest kompatybilna z żarówkami o klasach energetycznych: od A do G

Lampa wisząca A331 jest dostępna w wersji chromowanej i mosiężnej:
Odcień biały, malowany proszkowo , pierścienie mosiężny, biały kabel
Klosz biały, malowany proszkowo, pierścienie chromowane, biały plastikowy kabel
Klosz czarny, malowany proszkowo, wewnątrz biały, pierścienie mosiężny, czarny plastikowy kabel

Alvar Aalto

Alvar Aalto (1898-1976) cieszył się wyjątkowo bogatą i zróżnicowaną karierą jako architekt i projektant, zarówno w Finlandii, jak i za granicą. Po zdobyciu dyplomu architekta na Helsińskim Instytucie Technologicznym (później na Uniwersytecie Technicznym w Helsinkach, a obecnie część Uniwersytetu Aalto) w 1921 roku Aalto założył swoją pierwszą pracownię architektoniczną w Jyväskylä. Jego wczesne prace naśladowały zasady nordyckiego klasycyzmu, dominującego wówczas stylu. Na przełomie lat 20. i 30. odbył szereg podróży do Europy, podczas których on i jego żona Aino Marsio, również architekt, zapoznali się z najnowszymi trendami modernizmu, stylem międzynarodowym. Faza czysto funkcjonalizmu w pracy Aalto trwała kilka lat. Umożliwiło mu to dokonanie międzynarodowego przełomu, głównie dzięki Paimio Sanatorium (1929-1933), ważnym funkcjonalistycznym kamieniu milowym. Aalto przyjął w swojej architekturze zasady przyjaznego dla użytkownika, funkcjonalnego projektowania. Od końca lat 30. XX wieku wyraz architektoniczny budynków Aalto został wzbogacony przez zastosowanie form organicznych, naturalnych materiałów i coraz większą swobodę w operowaniu przestrzenią. Charakterystyczne dla Aalto było traktowanie każdego budynku jako kompletnego dzieła sztuka – aż po meble i oprawy oświetleniowe. W 1935 powstał Artek, aby promować rosnącą produkcję i sprzedaż mebli Aalto. Projekt jego mebli łączył praktyczność i estetykę z seryjną produkcją, zgodnie z główną ideą Artka zachęcania do piękniejszego codziennego życia w domu. Jeśli chodzi o projektowanie, Aalto kierowało się zainteresowaniem szkłem, ponieważ dawało ono możliwość obchodzenia się z materiałem w nowy sposób za pomocą swobodnych form. Jego zwycięstwo w konkursie na projekt szkła Karhula-Iittala w 1936 roku doprowadziło do narodzin słynnego na całym świecie wazonu Savoy. Od lat pięćdziesiątych praktyka architektoniczna Aalto zajmowała się głównie projektowaniem budynków użyteczności publicznej, takich jak Säynätsalo Town Hall (1948-1952), Instytut Pedagogiczny Jyväskylä, obecnie Uniwersytet Jyväskylä (1951-1957) oraz Dom Kultury w Helsinkach (1952-1956). Jego główne plany urbanistyczne reprezentują większe projekty niż wymienione powyżej budynki, najbardziej godnymi uwagi projektami, które zostały zbudowane, były centrum miasta Seinäjoki (1956-1965/87), centrum miasta Rovaniemi (1963-1976/88) oraz częściowo wybudowane centrum administracyjne i administracyjne Jyväskylä centrum kultury (1970-1982). Od wczesnych lat pięćdziesiątych prace Alvara Aalto coraz bardziej koncentrowały się na krajach poza Finlandią, dzięki czemu wiele budynków, zarówno prywatnych, jak i publicznych, powstało według jego projektów za granicą.

Filmy

Tagi

Musisz się zalogować w celu pobrania załączników.    Zaloguj się

Jeśli jesteś zainteresowany plikami / modelami tego produktu napisz na [email protected]*

* dostępność plików i modeli na zapytanie