Fotel Artek 42 “Small Paimio”

Artek 42 “Small Paimio”

Fotel drewniany wspornikowy z podłokietnikami

Rodzaj: Fotel
Projektant: Alvar Aalto
Rok produkcji: 1932

Opis

Fotel 42 – lub „Mały Paimio” – został zaprojektowany przez Alvara Aalto dla sanatorium Paimio w 1932 roku. Stelaż jest wykonany z laminowanej brzozy ukształtowanej tak, aby stworzyć krzesło na wsporniku; siedzisko i oparcie są wykonane z jednego kawałka sklejki prasowanej w formie. Płynność konstrukcji tworzy miękkie, wygodne miejsce do siedzenia. Rezultatem jest fotel bez prostych linii, fotel o wyjątkowym wyglądzie estetycznym. Ponieważ drewno zmienia się z biegiem czasu, podłokietniki składają się z jednego kawałka, który jest następnie dzielony na pół, co zapewnia, że ​​wraz z wiekiem krzesło pozostaje idealnie wyważone.

Stelaż: wygięta listwa z litej brzozy
Siedzisko: Prasowana sklejka brzozowa
Ten produkt jest dostępny w kolorze czarnym lub białym. 

Alvar Aalto

Alvar Aalto (1898-1976) cieszył się wyjątkowo bogatą i zróżnicowaną karierą jako architekt i projektant, zarówno w Finlandii, jak i za granicą. Po zdobyciu dyplomu architekta na Helsińskim Instytucie Technologicznym (później na Uniwersytecie Technicznym w Helsinkach, a obecnie część Uniwersytetu Aalto) w 1921 roku Aalto założył swoją pierwszą pracownię architektoniczną w Jyväskylä. Jego wczesne prace naśladowały zasady nordyckiego klasycyzmu, dominującego wówczas stylu. Na przełomie lat 20. i 30. odbył szereg podróży do Europy, podczas których on i jego żona Aino Marsio, również architekt, zapoznali się z najnowszymi trendami modernizmu, stylem międzynarodowym. Faza czysto funkcjonalizmu w pracy Aalto trwała kilka lat. Umożliwiło mu to dokonanie międzynarodowego przełomu, głównie dzięki Paimio Sanatorium (1929-1933), ważnym funkcjonalistycznym kamieniu milowym. Aalto przyjął w swojej architekturze zasady przyjaznego dla użytkownika, funkcjonalnego projektowania. Od końca lat 30. XX wieku wyraz architektoniczny budynków Aalto został wzbogacony przez zastosowanie form organicznych, naturalnych materiałów i coraz większą swobodę w operowaniu przestrzenią. Charakterystyczne dla Aalto było traktowanie każdego budynku jako kompletnego dzieła sztuka – aż po meble i oprawy oświetleniowe. W 1935 powstał Artek, aby promować rosnącą produkcję i sprzedaż mebli Aalto. Projekt jego mebli łączył praktyczność i estetykę z seryjną produkcją, zgodnie z główną ideą Artka zachęcania do piękniejszego codziennego życia w domu. Jeśli chodzi o projektowanie, Aalto kierowało się zainteresowaniem szkłem, ponieważ dawało ono możliwość obchodzenia się z materiałem w nowy sposób za pomocą swobodnych form. Jego zwycięstwo w konkursie na projekt szkła Karhula-Iittala w 1936 roku doprowadziło do narodzin słynnego na całym świecie wazonu Savoy. Od lat pięćdziesiątych praktyka architektoniczna Aalto zajmowała się głównie projektowaniem budynków użyteczności publicznej, takich jak Säynätsalo Town Hall (1948-1952), Instytut Pedagogiczny Jyväskylä, obecnie Uniwersytet Jyväskylä (1951-1957) oraz Dom Kultury w Helsinkach (1952-1956). Jego główne plany urbanistyczne reprezentują większe projekty niż wymienione powyżej budynki, najbardziej godnymi uwagi projektami, które zostały zbudowane, były centrum miasta Seinäjoki (1956-1965/87), centrum miasta Rovaniemi (1963-1976/88) oraz częściowo wybudowane centrum administracyjne i administracyjne Jyväskylä centrum kultury (1970-1982). Od wczesnych lat pięćdziesiątych prace Alvara Aalto coraz bardziej koncentrowały się na krajach poza Finlandią, dzięki czemu wiele budynków, zarówno prywatnych, jak i publicznych, powstało według jego projektów za granicą.

Filmy

Tagi

Artek, Alvar Aalto, Sofy i fotele, Wyposażenie budynków użyteczności publicznej, Fotele, Fotele wypoczynkowe, Fotel, Fotele w stylu współczesnym, Fotele designerskie, Fotele w stylu skandynawskim, Fotele drewniane, Fotele ze sklejki, Fotele ze sklejk