Lampa ścienna Artek Golden Bell A330S ""

Artek Golden Bell

Regulowana mosiężna lampa ścienna

Projektant: Alvar Aalto
Rodzaj: Lampa ścienna
Rok produkcji: 1937

Opis

Lampa ścienna A330S „Złoty dzwon” jest uzupełnieniem popularnej rzeźbiarskiej lampy wiszącej Alvara Aalto. Perforowana krawędź tworzy niezapomniany efekt korony i zapobiega oślepianiu, zapewniając światło o ciepłej tonacji i charakterystycznie rozproszonym. Przymocowany za pomocą smukłego ramienia, można go obracać o 180 stopni, co pozwala na różną intensywność oświetlenia. Dostępne z ręcznie przędzonego mosiądzu lub malowanej proszkowo stali w kolorze czarnym lub białym, kinkiet „Golden Bell” to elegancka lampka do czytania przy łóżku, sofie, fotelu lub biurku lub oświetla ciepły stół kuchenny.

Klosz: Ręcznie wirowany mosiądz, Ręcznie wirowana stal
Ramię obrotowe: Wygięta rurka mosiężna, Wygięta rurka stalowa
Uchwyt ścienny: Odlew mosiężny, Odlew metalowy
Wtyczka euro, widoczna długość kabla 2, 5 m
Przełącznik kablowy umieszczony 60 cm poniżej uchwytu ściennego.
220-240V, 50/60 Hz
DRR-..-E27 max. 12W
klasa urządzenia II, IP20
Oprawa jest kompatybilna z żarówkami o klasie energetycznej: od A do G

Istnieją cztery wersje tego produktu:
Klosz mosiężny, wewnątrz powlekany na biało, Ramię obrotowe i uchwyt ścienny z litego mosiądzu, biały kabel
Klosz ze stali chromowanej, wewnątrz powlekany na biało, ramię obrotowe i uchwyt ścienny chromowany, biały kabel
Klosz ze stali czarnej, wewnątrz powlekany na biało, ramię obrotowe i uchwyt ścienny czarny, czarny kabel
Klosz ze stali w kolorze białym, wewnątrz powlekany na biało, ramię obrotowe i uchwyt ścienny biały, biały kabel

Alvar Aalto

Alvar Aalto (1898-1976) cieszył się wyjątkowo bogatą i zróżnicowaną karierą jako architekt i projektant, zarówno w Finlandii, jak i za granicą. Po zdobyciu dyplomu architekta na Helsińskim Instytucie Technologicznym (później na Uniwersytecie Technicznym w Helsinkach, a obecnie część Uniwersytetu Aalto) w 1921 roku Aalto założył swoją pierwszą pracownię architektoniczną w Jyväskylä. Jego wczesne prace naśladowały zasady nordyckiego klasycyzmu, dominującego wówczas stylu. Na przełomie lat 20. i 30. odbył szereg podróży do Europy, podczas których on i jego żona Aino Marsio, również architekt, zapoznali się z najnowszymi trendami modernizmu, stylem międzynarodowym. Faza czysto funkcjonalizmu w pracy Aalto trwała kilka lat. Umożliwiło mu to dokonanie międzynarodowego przełomu, głównie dzięki Paimio Sanatorium (1929-1933), ważnym funkcjonalistycznym kamieniu milowym. Aalto przyjął w swojej architekturze zasady przyjaznego dla użytkownika, funkcjonalnego projektowania. Od końca lat 30. XX wieku wyraz architektoniczny budynków Aalto został wzbogacony przez zastosowanie form organicznych, naturalnych materiałów i coraz większą swobodę w operowaniu przestrzenią. Charakterystyczne dla Aalto było traktowanie każdego budynku jako kompletnego dzieła sztuka – aż po meble i oprawy oświetleniowe. W 1935 powstał Artek, aby promować rosnącą produkcję i sprzedaż mebli Aalto. Projekt jego mebli łączył praktyczność i estetykę z seryjną produkcją, zgodnie z główną ideą Artka zachęcania do piękniejszego codziennego życia w domu. Jeśli chodzi o projektowanie, Aalto kierowało się zainteresowaniem szkłem, ponieważ dawało ono możliwość obchodzenia się z materiałem w nowy sposób za pomocą swobodnych form. Jego zwycięstwo w konkursie na projekt szkła Karhula-Iittala w 1936 roku doprowadziło do narodzin słynnego na całym świecie wazonu Savoy. Od lat pięćdziesiątych praktyka architektoniczna Aalto zajmowała się głównie projektowaniem budynków użyteczności publicznej, takich jak Säynätsalo Town Hall (1948-1952), Instytut Pedagogiczny Jyväskylä, obecnie Uniwersytet Jyväskylä (1951-1957) oraz Dom Kultury w Helsinkach (1952-1956). Jego główne plany urbanistyczne reprezentują większe projekty niż wymienione powyżej budynki, najbardziej godnymi uwagi projektami, które zostały zbudowane, były centrum miasta Seinäjoki (1956-1965/87), centrum miasta Rovaniemi (1963-1976/88) oraz częściowo wybudowane centrum administracyjne i administracyjne Jyväskylä centrum kultury (1970-1982). Od wczesnych lat pięćdziesiątych prace Alvara Aalto coraz bardziej koncentrowały się na krajach poza Finlandią, dzięki czemu wiele budynków, zarówno prywatnych, jak i publicznych, powstało według jego projektów za granicą.

Filmy

Tagi

Musisz się zalogować w celu pobrania załączników.    Zaloguj się

Jeśli jesteś zainteresowany plikami / modelami tego produktu napisz na [email protected]*

* dostępność plików i modeli na zapytanie