SUPER DESIGN
Potrzebujesz pomocy? Zadzwoń do nas 77 545 42 50
Lampa sufitowa Valerie_Objects Ceiling Lamp N°3
KOD: 250sdV9018003M/Z
ID: 105978
| Rok produkcji | 2018 |
| Rodzaj lampy | Lampa sufitowa |
| Przeznaczenie | Wewnętrzne |
| Projektant | Muller Van Severen |
| Producent | Valerie_Objects |
| Kraj pochodzenia | Belgia |
Inne produkty z tej kolekcji:
Valerie_Objects Ceiling Lamp N°3
Lampa sufitowa LED z mosiądzu
Projektant: Muller Van Severen
Rodzaj: Lampa sufitowa
Rok produkcji: 2018
Kod produktu: V9018003M/Z
Dane techniczne
h: 72,5 mm
szer: 51,5 mm
zaślepka / rosetta: ø 100 mm / h 25 mm
Opis
V9018003M Rama lampy ze stalowej rurki 18mm
V9018003Z Rama lampy ze stalowej rurki 18mm z czarnym lakierem proszkowym.
Rama lampy ze stalowej rurki 18mm
Wsporniki sufitowe i oprawka mają kolor mosiądzu.
Abażur z białego szkła.
Żarówka LED / pół lustro.
Zaślepka sufitowa z białego lakierowanego metalu dołączona do opakowania.
Wraz z lampami wiszącymi te lampy sufitowe są pierwszymi projektami Fien Muller i Hannes Van Severen, które powstały jako duet projektantów w 2011 roku. Prezentowali obiekty podczas indywidualnej wystawy w Valerie Traan, galerii dyrektora artystycznego valerie_objects. Lampy wydają się być niemal naiwnymi rysunkami zmaterializowanymi w powietrzu, które dodają przestrzeni figlarnej linii koloru. Projekt jest całkowicie prosty, składa się tylko z wygiętej i lakierowanej rury stalowej oraz archetypowego klosza na górze.
„Na początku wykopaliśmy klosz na pchlim targu”. Hannes Van Severen mówi „Ma fantastyczną formę: idealnie neutralny” To właśnie z tego poczucia przejrzystości słynie Muller Van Severen.
Podobnie jak inne meble, lampa sufitowa tworzy przestrzeń, zamiast ją wypełniać.
Dostępne w trzech wysokościach w kolorze czarnym lub mosiądzu.
Muller Van Severen
 | Ponieważ zarówno Fien Muller, jak i Hannes Van Severen są artystami, to naturalne, że kolekcja sytuuje się gdzieś pomiędzy designem a sztuką – to oczywiście „meble”, ale nacisk nie jest całkowicie skoncentrowany na funkcji i sugeruje różne sposoby życia i wykorzystania przestrzeni… niesamowita przekręć uniwersalne formy. Fotografia Fien Muller sugeruje osobę, która uważa, że wszystko w swoim codziennym życiu jest gotowe do udziału w teatrze jej kompozycji – niezależnie od tego, czy wybiera swoje postacie ze stosu drewna, zbiera resztki Hannesa, czy zdaje sobie sprawę z rzeźbiarskiego aspektu obdartego ze skóry węgorza, nic nie umknie garnek. Wydaje się, że ważne są nie tyle cechy pojedynczego obiektu, ile to, co się dzieje, gdy ten przedmiot zostaje przedstawiony innemu. Jej wyczucie koloru jest w ten sam sposób niezwykłe, z dość dziwnymi połączeniami – czasem subtelnymi, czasem rażąco przeciwstawnymi, ale zawsze z harmonijnym efektem. Zainteresowanie Fien materiałem jest również widoczne w jej pracach artystycznych, jak poniżej: kontrast w fakturze ręcznie siekanego drewna i plastikowy efekt drewna. Nie trzeba pytać, dlaczego wybrała te elementy, aby ze sobą współgrały, ale te niepasujące do siebie przedmioty są w jakiś sposób kompatybilne i odpowiednie. Praca Hannesa jest często odwrotna – to, co znane, staje się absurdalne, w tym sensie, że traci swoją funkcję i staje się irracjonalne. Schody ułożone na boku nie prowadzą donikąd, a szafa biegnąca przez piłę tarczową traci równowagę. Codzienność zostaje odwrócona do góry nogami i pozorna funkcja zanegowana. Inspirację ich artystycznym światem można łatwo dostrzec w kolekcji mebli o formach przypominających Donalda Judda czy Sola Lewitta, ale z humorem towarzyszącym kolaboracji, takiej jak Fischli & Weiss, którzy również tworzyli z tego, co zwyczajne i znane. W pracy obu artystów jest dowcip, który wpisuje się w ich kolekcję mebli – dwa regały zaplątują się i nie da się ich rozdzielić, dwie osoby zmuszane są do rozmowy przez podwójne siedzisko lub kolorystyka może zależeć od koloru BHP producent desek do krojenia. Trudno nie wspomnieć samouka, eksperymentalnego i współpracującego Jeana Prouvé, który również nie działał w ramach określonej dyscypliny. Odnosi się wrażenie, że twórcy żyją swoim życiem, a „praca” jest równym i niezbędnym aspektem ludzkiej egzystencji obok siedzenia, jedzenia, czytania, mówienia… Kolekcja Muller Van Severen zachęca do uczestnictwa – deski do krojenia i podstawki to rzeźby ścienne które dostosowują się do funkcjonalnej roli i zmieniają wygląd wraz z użytkowaniem; podwójne siedzisko osiąga swój potencjał dopiero dzięki wykorzystaniu – dwie osoby angażujące się i być może tworzące nowe pomysły, flirtujące lub po prostu dzielące się odrobiną przekomarzania się. W tym przypadku proces „projektowania” wydaje się być bardziej rozmową i ewolucją pomysłów, gdzie jeden gotowy produkt inspiruje następny – stąd kolekcja działa tak dobrze jako całość. Praca w duecie jest przeciwna indywidualne ego jest zbyt rozpowszechnione zarówno w świecie projektowania, jak i sztuki i pozwala każdemu przedmiotowi po prostu istnieć. Rozróżnienie między sztuką a designem zawęża się, gdy intencją twórców nie jest produkowanie jednego lub drugiego, ale po prostu tworzenie i życie, a już na pewno nie po to, by stać się nazwą, na którą trzeba uważać… chociaż, czy to z wyboru, czy nie, stało się tak w przypadku Fiena Mullera i Hannesa Van Severena. |
