OLIVIER MOURGUE

Produkty projektanta: Olivier Mourgue

«Urodziłem się w 1939 roku w Paryżu. Ukończyłem Ecole Boulle w 1958 roku, ta niezwykła nauka nauczyła mnie rysować i rozwijać wielką sprawność manualną… jego Ecole Boulle musi zostać pomnożone we wszystkich większych miastach prowincjonalnych. Po Boulle, w ramach moich studiów w Ecole Supérieure des Arts Décoratifs, rue d'Ulm, zaprezentowałem w konkursie krzesło, które zaprojektowałem w naturalnej wielkości. Za radą Marcela Merpillata, jednego z moich nauczycieli w Ecole Boulle, podarowałem go w Societe Airborne Charlesowi Bernardowi, jego założycielowi, oraz jego dwóm synom, Danielowi i Philippe'owi. Krzesło to zostało opracowane w kilku wersjach pod nazwą „Joker”, pierwszy model wydany w 1959 roku.
Prototyp, który zaprojektowałem w naturalnej wielkości, znajdował się z tyłu mojego Solexa, a moje przybycie do fabryki w Montreuil było imponujące.
Projektowałem różne modele dla Airborne: Wist, Montreal, Cubique. W tym czasie Jean Prouvé był profesorem w Conservatoire National des Arts et Métiers. Na jego wykłady uczęszczało wielu studentów.
Często czytam tę książkę: „Jean Prouvé Alone”, bardzo piękne świadectwo jego życia i pracy.
W naszych zawodach musisz mieć jasny obraz tego, z kim rozmawiasz. Często zadaję uczniom to pytanie o ich projekty.
W latach 60. i 70. oraz do końca lat 80. w mojej pracowni przy rue Campagne Première 9 realizowałem szereg indywidualnych projektów i projektów dla producentów, architektów, a także teatru i kina:
Airborne, Disderot, Le Mobilier National, Renault, Bayer, Prisunic, reżyser Stanley Kubrick i architekci Lord Norman Foster z Londynu i Juhani Pallasmaa z Helsinek.
Wyobraziłem sobie. rodzina krzeseł "Djinn" wydana w latach 1964-65 przez Airborne w Tournus:
Krzesła Duo, szezlong, pufa, fotel, stolik kawowy. Philippe Hautefeuille, publicysta firmy, wprowadza nazwę „Djinn”, duch dobrej woli z Bliskiego Wschodu.
1968: Krzesło "Dżinn" zostaje wybrane przez Stanleya Kubricka na meble przyszłości w jego filmie "2001: Odyseja kosmiczna" . Lekkie, około 10-12 kg, można je nosić pod pachą jak mały foksterier . Mają konstrukcję z rur stalowych pokrytych pianką i mają zdejmowany pokrowiec z wełny, wykonany w 15 jasnych kolorach przez Bernarda Jolieta. Ta gama zabawnych mebli, elastycznych, praktycznych i kolorowych, naznaczona jest duchem pop-artu tamtych lat.
W 1966 roku pracowałem dla Mobilier National z Jeanem Couralem - ówczesnym głównym administratorem - na Francuskiej Wystawie Powszechnej w Montrealu. W tym samym roku zaprojektowałem Carpet-Seat na stoisko Airborne. w 3 wersjach.
W 1968 otrzymałem First International Design Award od Institute of Interiors Designers w Nowym Jorku za fotel Djinn . wprowadzony w Nowym Jorku przez George'a Taniera oraz w kolekcji Museum of Modern Art w MoMA. Krzesła Djinn znajdują się również w stałej kolekcji Centre Georges Pompidou w Paryżu.
W tym czasie, w 1967 roku zaprojektowałem dla Pierre'a Disderota - prowadzącego firmę oświetleniową - serię lamp kwiatowych w kilku wersjach: Lampa podłogowa, Kinkiet, Ramię obrotowe. Materiałami są chromowane stalowe pręty i złożone aluminiowe kwiaty, prezentowane w grupie obok sylwetki opartej na Modulor: 1,83m.
Logo Disderot zostało zaprojektowane przez szwajcarskiego grafika Adriana Frutigera. Pierre Disderot był bardzo ujmującym człowiekiem i dobrym inżynierem.
W 1968 narysowałem krzesło "Bouloum" - nazwane tak od dziecięcego pseudonimu jednego z moich najstarszych przyjaciół - również wydane przez Airborne. Opracowałem go w kilku wersjach od Mobilier National na Wystawę Powszechną w Osace w 1970 roku: oznakowanie, fotele kinowe, stoły i latawce. Kontynuowałem serię krzeseł, które nazwałem „Krzesłami do zabawy”.
W 1969: Zaprojektowałem krzesło dywanowe z tkaniny o nazwie Isorel, wyprodukowane i dostarczone jako zestaw z półkami i łóżkami do katalogu Prisunic.
Badania mieszkaniowe 1971-72: Otwarta przestrzeń. Wyprodukowałem prototyp naturalnej wielkości dla Mobilier National: HLM, F4 80 m2 wyprodukowany przez ich warsztaty: ruchome bloki, kuchnia, łazienka, sypialnia i parawan z modułowym magazynem. Na zaproszenie Bayer Leverkusen do Vision 3 - po Vision 2 Vernera Pantona - wraz z działem tekstylnym zaprojektowałem modułową przestrzeń mieszkalną o powierzchni 115 m2 prezentowaną w Niemczech z kolekcją dywanów i tekstyliów.
1976: Po podróży do Europy Środkowej z Z rodziną w mobilnym warsztacie Saviem TP3 firmy Renault i wyprodukowaniu 20gr aerogramu mapy drogowej, założyłem swój warsztat w Bretanii i postanawiam tam zamieszkać. Na zaproszenie Michela Bépoix, dyrektora Ecole des Beaux-Arts w Brześciu, zostałem mianowany profesorem po wykładach w Arts Déco w Paryżu na zaproszenie Jeana Widmera.
Wystawy osobiste:
1976: na zaproszenie Pierre'a Chaigneau, kuratora Muzeum Sztuk Dekoracyjnych w Nantes.
1992: na zaproszenie Lorda Normana Fostera, architekta, w Sainsbury Center for Visual Arts, University of East Anglia Norwich, Anglia.
2004: na zaproszenie Françoise Daniel, kuratora Muzeum Sztuk Pięknych w Brześciu.
W Bretanii prowadzę duży i eksperymentalny warsztat malarstwa i animacji dla małych przenośnych teatrów do prywatnych prezentacji we Francji i za granicą. Mój syn Gaëtan Mourgue, filmowiec z Londynu: Imaginary Gardens and Little Theatres, filmuje moją pracę. Graj i projektuj. Akwarele i nieme sceny. >>