SUPER DESIGN
Potrzebujesz pomocy? Zadzwoń do nas 77 545 42 50
Zobacz większe 
Lampa ścienna Disderot 2093 Bo
> Tagi Disderota, Olivier Mourgue, 2093; Oświetlenie wewnętrzne, Kinkiety, lampa ścienna, Kinkiety w stylu współczesnym, Kinkiety aluminiowe, Kinkiety ze stali nierdzewnej, Metalowe kinkiety, Kinkiety Direct Light, Kinkiety halogenowe, Regulowane kinkiety, Kinkiety" />KOD: 250sd2093 BO
ID: 112151
| Rok produkcji | 1969 |
| Rodzaj lampy | Lampa ścienna |
| Przeznaczenie | Wewnętrzne |
| Projektant | Olivier Mourgue |
| Producent | Disderot |
| Kraj pochodzenia | Francja |
Inne produkty z tej kolekcji:
Disderot 2093
Regulowana lampa ścienna
Projektant: Olivier Mourgue
Rodzaj: Lampa ścienna
Rok produkcji: 1969
Kod produktu: 2093 BO
Dane techniczne
ø 25 x wys. 80-150-225 mm
Opis
W 1967 r. Olivier Mourgue wynalazł urządzenie oświetleniowe w kształcie kwiatu, wykonane z aluminiowych płatków zamocowanych na dwóch chromowanych metalowych drutach, do kinkietów, lamp sufitowych i lamp stojących. produkowane bardzo wysokiej jakości oświetlenie odbite.
Źródło światła: 75W max E27
Materiały: polerowana stal nierdzewna, aluminium
Olivier Mourgue
 | «Urodziłem się w 1939 roku w Paryżu. Ukończyłem Ecole Boulle w 1958 roku, ta niezwykła nauka nauczyła mnie rysować i rozwijać wielką zręczność manualną… jego Ecole Boulle należy pomnożyć we wszystkich większych miastach prowincjonalnych. Po Boulle, w ramach moich studiów w Ecole Supérieure des Arts Décoratifs, rue d'Ulm, przedstawiłem w konkursie krzesło, które zaprojektowałem w naturalnej wielkości. Za radą Marcela Merpillata, jednego z moich nauczycieli w Ecole Boulle, podarowałem go w Societe Airborne Charlesowi Bernardowi, jego założycielowi, oraz jego dwóm synom, Danielowi i Philippe'owi. To krzesło zostało opracowane w kilku wersjach pod nazwą „Joker”, pierwszy model opublikowany w 1959 roku. Prototyp, który zaprojektowałem w naturalnej wielkości, znajdował się z tyłu mojego Solexa, a moje przybycie do fabryki w Montreuil zrobiło wrażenie. Dla Airborne zaprojektowałem różne modele: Wist, Montreal, Cubique. W tym czasie Jean Prouvé był profesorem w Conservatoire National des Arts et Métiers. Na jego wykłady uczęszczało wielu studentów. Często czytam tę książeczkę: «Jean Prouvé sam», bardzo piękne świadectwo jego życia i pracy. W naszych zawodach trzeba mieć jasne wyobrażenie o tym, z kim rozmawiasz. Często zadaję studentom to pytanie o ich projekty. W latach 60-70 i do końca lat 80-tych w mojej pracowni przy rue Campagne Première 9 opracowałem szereg projektów i projektów indywidualnych dla producentów, architektów a także teatr i kino: Airborne, Disderot, Le Mobilier National, Renault, Bayer, Prisunic, reżyser Stanley Kubrick i architekci Lord Norman Foster, Londyn i Juhani Pallasmaa, Helsinki. Wyobraziłem sobie. rodzina krzeseł „Djinn” wydanych w latach 1964-65 przez Airborne w Tournus: Krzesła Duo, szezlong, otomana, fotel, stolik kawowy. Philippe Hautefeuille, publicysta firmy, wprowadza nazwę „Djinn”, duch dobrej woli z Bliskiego Wschodu. 1968: Krzesło „Djinn” zostaje wybrane przez Stanleya Kubricka na meble przyszłości w jego filmie „2001: Odyseja kosmiczna". Krzesła Djinn są lekkie, rzędu 10-12 kg i można je nosić pod pachą jak mały foksterier. Zostały zaprojektowane ze stalowej konstrukcji rurowej pokrytej pianką i wyposażone w zdejmowany pokrowiec z wełnianego dżerseju, wykonany w 15 jasnych kolorach od Bernarda Jolieta. Ta gama zabawnych mebli, elastycznych, praktycznych i kolorowych jest naznaczona duchem pop-artu tamtych lat. W 1966 roku pracowałem dla Mobilier National z Jeanem Couralem – ówczesnym głównym administratorem – przy francuskim pawilonie Universal Wystawa Montrealu. W tym samym roku zaprojektowałem fotel Carpet-Seat na stoisko Airborne w 3 wersjach. W 1968 roku otrzymałem First International Design Award od Institute of Interiors Designers w Nowym Jorku za fotel Djinn. Modele zostały wprowadzone w Nowym Jorku przez George'a Taniera i znajdują się w zbiorach Museum of Modern Art w MoMA. Krzesła Djinn znajdują się również w stałej kolekcji Centre Georges Pompidou w Paryżu. W tym czasie zaprojektowałem w 1967 roku dla Pierre'a Disderota – prowadzącego firmę produkującą oświetlenie – serię lamp kwiatowych w kilku wersjach: Lampa podłogowa, Kinkiet, Ramię obrotowe. Materiałami są pręty ze stali chromowanej i składane aluminiowe kwiaty, prezentowane w grupie obok sylwetki opartej na Modulor: 1,83m. Logo Disderota zaprojektował szwajcarski grafik Adrian Frutiger. Pierre Disderot był bardzo ujmującym człowiekiem i dobrym inżynierem. W 1968 roku narysowałem krzesło «Bouloum» – nazwane tak od dziecięcego przezwiska jednego z moich najstarszych przyjaciół – również opublikowane przez Airborne. Opracowałem go w kilku wersjach z Mobilier National na Wystawę Powszechną w Osace w 1970 roku: oznakowanie, siedzenia do kina, stoły i latawce. Kontynuowałem z serią krzeseł, które nazwałem «Krzesłami do zabawy». W 1969: Zaprojektowałem fotelik do dywanów z materiału o nazwie Isorel, wyprodukowany i dostarczony jako zestaw zawierający regały i łóżka do katalogu Prisunic. Badania mieszkaniowe 1971-72: Otwarta przestrzeń. Wyprodukowałem prototyp naturalnej wielkości dla Mobilier National: HLM, F4 80 m2 wyprodukowany przez ich warsztaty: ruchome klocki, kuchnia, łazienka, sypialnia i parawan z modułowym schowkiem. Na zaproszenie firmy Bayer Leverkusen do Visiona 3 – po Visiona 2 autorstwa Vernera Pantona – wraz z działem tekstylnym zaprojektowałem modułową przestrzeń mieszkalną o powierzchni 115 m2 prezentowaną w Niemczech wraz z kolekcją dywanów i tekstyliów. 1976: Po podróży do Europy Centralnej z rodziną w Mobilnym warsztacie Saviem TP3 od Renault i produkcji 20gr aerogramu mapy drogowej, osadzam swój warsztat w Bretanii i postanawiam tam zamieszkać. Na zaproszenie Michela Bépoix, dyrektora Ecole des Beaux-Arts w Brześciu, zostałem mianowany profesorem po moim nauczaniu w Arts Déco w Paryżu na zaproszenie Jeana Widmera. Wystawy osobiste: 1976: na zaproszenie Pierre'a Chaigneau, kurator Muzeum Sztuki Dekoracyjnej w Nantes. 1992: na zaproszenie Lorda Normana Fostera, architekta, w Sainsbury Center for Visual Arts, University of East Anglia Norwich, Anglia. 2004: na zaproszenie Françoise Daniel, kuratorka w Muzeum Sztuk Pięknych w Brześciu. W Bretanii mam duży i eksperymentalny warsztat malowania i przygotowywania animacji małych przenośnych teatrów do prywatnych prezentacji we Francji i za granicą. Do moich prac filmuje mój syn Gaëtan Mourgue, filmowiec w Londynie: Imaginary Gardens and Little Theatres. Graj i projektuj. Akwarele i nieme sceny. >> |
