NIGEL COATES

Produkty projektanta: Nigel Coates

Urodzony w 1949, kształcił się na Uniwersytecie w Nottingham i Stowarzyszeniu Architektów. Coates jest jednym z trwałych brytyjskich myślicieli oryginalnych w dziedzinie architektury, wnętrz i projektowania produktów. Równolegle prowadził karierę w nauczaniu, projektowaniu i praktyce artystycznej, pracując na arenie międzynarodowej.
Jego wywrotowy duch po raz pierwszy zwrócił uwagę opinii publicznej w 1984 roku wraz z publikacją magazynu NATO (Narrative Architecture Today). Manifest architektury zaangażowanej społecznie i kulturowo popularnej, oparty na narracji, doradzał czytelnikom, by byli architektami własnego życia i tym samym radykalnie adaptowali otaczające budynki. Niektóre wątki, zwłaszcza narracja, były kontynuowane w projektach i badaniach Coatesa od tego czasu. Twierdzi, że poza kwestiami funkcji czy stylu narracja jest językiem projektowania opartym na codziennych doświadczeniach ludzi. Forma musi podążać za fikcją.
Nieustannie eksploruje komunikatywny i empiryczny potencjał architektury jako języka zaczerpniętego z codzienności. Wierzy, że miasto najlepiej rozumie się, gdy jest eksplorowane jako żywy organizm, a popularne doświadczenie i kultura mają kluczowe znaczenie dla doświadczenia architektonicznego. Jego twórczość gra na psycho-geograficznym związku między środowiskiem zbudowanym a pragnieniem. Jak mówi, czas i ruch są dynamicznym partnerem stałego, fizycznego świata.
Strategie artystyczne i literackie, w tym kuratorstwo innych, są wykorzystywane w wielu jego projektach. Coates zaprojektował i wybudował wpływowe wnętrza, wystawy i budynki na całym świecie. Jego prace budowlane w Japonii obejmują Caffè Bongo, The Wall, Arkę Noego i Art Silo, aw Wielkiej Brytanii National Centre for Popular Music (obecnie Hub), Powerhouse :: uk i Muzeum Geffrye. W swojej karierze realizował prace eksperymentalne, które były pokazywane w kontekście sztuki i projektowania, w tym eksponaty takie jak ArkAlbion pokazany w Stowarzyszeniu Architektonicznym w 1984, Ecstacity w tym samym miejscu, Mixtacity w Tate Modern w 2007 i Hypnerotosfera w 11. edycja Biennale Architektury w Wenecji w 2008 roku.