ACHILLE CASTIGLIONI

Produkty projektanta: Achille Castiglioni

Achille Castiglioni urodził się w Mediolanie 16 lutego 1918 roku, ukończył architekturę w 1944 roku. Od 1940 roku wraz z braćmi Livio (1911-1979) i Pierem Giacomo (1913-1968) eksperymentuje z produktami przemysłowymi.
Po ukończeniu Architektury w 1944 roku rozpoczął badania nad nowymi formami, technikami i materiałami, dążąc do wdrożenia integralnego procesu projektowania.
Od 1945 do 1962 prowadził działalność projektową wraz ze swoim bratem Pierem Giacomo w pracowni C.so di Porta Nuova 57, w 1962, w celu rozbiórki budynku, pracownia została przeniesiona do P.zza Castello 27 (MI ), z którą współpracował Do swojej śmierci w 1968, od 1968 do 2002. Po śmierci Achille'a Pier Giacomo kontynuował swoją działalność w P.zza Castello sam.
W 1969 r. uzyskał bezpłatne wykształcenie w zakresie "Projektowania Artystycznego dla Przemysłu" w Ministerstwie Edukacji i objął katedrę na Wydziale Architektury w Turynie do 1980 r., a następnie w Mediolanie do 1993 r. jako profesor zwyczajny "Wzornictwa Przemysłowego ”.
Od 1950 roku prowadzi eksperymenty i badania w zakresie realizacji instalacji wystawienniczych (Triennale di Milano, Montecatini, Agip, Rai).
W 1956 był jednym z założycieli ADI.
W MoMA w Nowym Jorku jest czternaście jego prac. Inne prace są obecne w muzeach: Victoria and Albert Museum w Londynie, Kunstgewerbe Museum w Zurychu, Staatliches Museum fur Angewandte Kunst w Monachium, Prato Design Museum, Umeleckoprumyslove Museum w Pradze, Israel Museum w Jerozolimie, The Denver Art Museum, Vitra Design Weil am Rhein Museum, Agewandte Kunst Museum w Hamburgu i Kolonii.
Otrzymano dziewięć Compasso d'Oro: Compasso d'Oro 1955 (lampa Luminator); Compasso d'Oro 1960 (krzesło T 12 Palini); Compasso d'Oro 1962 (ekspres do kawy Pitagora); Compasso d'Oro 1964 (dozownik piwa Spinamatic); Compasso d'Oro 1967 (słuchawki do tłumaczeń symultanicznych); Złoty kompas 1979 (lampa Parentesi); Compasso d'Oro 1979 (łóżko szpitalne Omsa); Compasso d'Oro 1984 (suche sztućce); Compasso d'Oro 1989 (specjalna nagroda za zawód projektanta) z motywacją: „za wzniesienie designu, poprzez jego niezastąpione doświadczenie, do najwyższych wartości kultury”.
W latach 1984-1986 wystawa indywidualna zorganizowana przez Museum fur Angewandte Kunst w Wiedniu, następnie Akademie der Kunst w Berlinie, Triennale w Mediolanie, Kunstgewerbe Museum w Zurychu, Haags Gemeentemuseum de l'Aia, Circulo de Bellas Artes w Madrycie i Centre Georges Pompidou w Paryżu.
W 1985 r. członek honorowy „Comitee of Advisors” w Art Center College of Design w Pasadenie w Kalifornii i Montreaux w Szwajcarii.
W 1986 roku Menbro d'Onore z Królewskiego Wydziału Wzornictwa Przemysłowego Królewskiego Towarzystwa Sztuki w Londynie.
W 1987 otrzymał honorowy tytuł Royal College of Art w Londynie.
W 1993 roku otrzymał dyplom dorocznej nagrody "The Chartered Society of Designer" w Londynie.
W 1994 roku otrzymał nagrodę "Spring Design" od Departamentu Kultury Katalonii.
W 1995 roku otrzymał nagrodę "Art sur Table" od Conseil National des Art Culinaire w Paryżu.
W 1996 roku otrzymał nagrodę "IF Design Wettbewerb" od Industrie Forum Design w Hanowerze.
W 1996 roku otrzymał nagrodę "Longevity-Lanlebigkeit" od Design Center w Stuttgarcie.
W 1999 roku otrzymał nagrodę "Domus / INARCH 1998" za karierę w INARCH.
W 1999 roku otrzymał "Złotą Plakietkę Włoskiego Związku Wzornictwa" na Wydziale Architektury w Genui.
W 1999 roku wygrał konkurs Enel „Wsparcie dla Środowiska” z arch. Michele De Lucchi.
W 2001 roku otrzymał tytuł Honoris Causa w dziedzinie wzornictwa przemysłowego na Politechnice Mediolańskiej
Wśród wystaw indywidualnych:
W 1995 roku odbyła się wystawa osobista "A la Castiglioni" zorganizowanej w Barcelonie o nagrodę „Primavera del Design”.
W 1996 roku w Mediolanie na Międzynarodowych Targach Meblowych (kwiecień) iw Ber gamo w Galerii Sztuki Nowoczesnej i Współczesnej (lipiec).
W 1997 roku w Weil am Rhein w Vitra Design Museum (styczeń) iw MoMA Museum of Modern Art w Nowym Jorku (październik).
W 1998 w Ozone Living Design Center w Tokio (marzec), Niitsu Art Museum (czerwiec) i De Beyerd Museum w Bredzie (październik).
Wiele obiektów jest sygnowanych i produkowanych przez duże firmy, takie jak: Aerotecnica Italiana, Alessi , Brionvega, Bernini B&B Italia, BBB Bonacina, Cimbali, Danese, Driade, De Padova, Flos, Fusital, Cassina, Ideal Standard, Italtel , Nawilżacze Il Coccio, Interflex, Lancia Auto, Marcatrè, Moroso, Olivetti, Omsa, Phonola Radio, Poggi, Phoebus Alter, Perani Fonderie, Rem, San Giorgio electrod., Teorema, Knoll International, Kartell, Up & Up, VLM, Zanotta .
Prowadził różnorodną działalność zawodową w dziedzinie architektury i urbanistyki i jest znany na całym świecie ze swoich projektów do produkcji seryjnej w dziedzinie oświetlenia i mebli, a także ze spektakularnych instalacji na całym świecie.
Achille Castiglioni zmarł w Mediolanie 2 grudnia 2002 roku.