horgenglarus einpunktstuhl 7-050

Krzesło Einpunkt Hansa Bellmanna wydaje się dziś bardzo znajome, chociaż było śmiałym przeciwieństwem dominującego stylu Carpenter z lat pięćdziesiątych. Krzesło bellmann einpunkt to kamień milowy w historii szwajcarskiego wzornictwa i największe dzieło Bellmanna. Jego znaczenie opiera się na pojedynczej śrubie – jednym ostrzu, stąd nazwa – utrzymującej konstrukcję w miejscu oraz na elastycznym grzbiecie ze sklejki z centralnym otworem, który nadaje mu przyjemną sprężystość. Ten środkowy otwór służy również jako uchwyt, podobnie jak w przypadku tradycyjnego szwajcarskiego krzesła Stabellen. Wycięcie komunikuje również lekką ergonomię krzesła. Krzesło bellmann składa się tylko z kilku elementów, jest ekonomiczne w produkcji i waży zaledwie 3,8 kg. Projekty Hansa Bellmanna (1911–1990), które noszą piętno jego studiów w Bauhaus w Dessau i Berlinie, a także pracy w firmie architektonicznej Miesa van der Rohe, wyróżniają się najbardziej oszczędnym wykorzystaniem zasobów. Ten wizjoner jest jednym z najwybitniejszych pionierów klasycznej nowoczesności w Szwajcarii. Jako „4015 ST” jego krzesło Einpunkt otrzymało kilka nagród za dobry kształt („Die gute Form”).

Siedzisko z formowanej sklejki, metalowa rama w kolorze czarnym matowym lub chromowanym i centralny punkt mocowania
W43, D53, H83, SH46