Louis Poulsen PH 5-4½ & PH 6½-6

Poul Henningsen zaprojektował system trzech odcieni w latach 1925-1926. Pierwsze lampy wykorzystujące ten system zostały zaprojektowane na wystawę w Paryżu. Jego praca z Louisem Poulsenem trwała aż do jego śmierci w 1967 roku. Przez całe życie PH starał się stworzyć nieoślepiające światło, skierować światło tam, gdzie było najbardziej potrzebne, i stworzyć miękkie cienie, używając żarówek jako źródła światła. System czterech kloszy został wprowadzony na rynek w 1931 roku, aby stworzyć oprawę, która może być montowana wysoko i stanowić alternatywę dla powszechnie stosowanych żyrandoli. Oprawa czteroodcieniowa PH została zaprojektowana w celu zwiększenia ilości światła emitowanego w poziomie, aby zapewnić lepsze oświetlenie ścian i półek niż było to możliwe przy zastosowaniu standardowych opraw trójkolorowych. Został usunięty ze standardowego asortymentu Louisa Poulsena w latach 40., ale został przeprojektowany w 1979 roku przez dwóch duńskich architektów – Sophusa Frandsena i Ebbe Christensena – dla budynku wystawowego Charlottenborg w Kopenhadze, choć w większym rozmiarze: PH 6½/6. Aby rozwiązać niekończący się problem odblasków, dwaj architekci postanowili dodać do projektu mały niebieski odcień. Dodali również nową powierzchnię z bardziej matowym, pomalowanym na biało kloszem, aby uzyskać bardziej równomierne, komfortowe światło – idealne do muzeów i sal wystawowych lub jako oświetlenie ogólne w pomieszczeniach z wysokimi sufitami. Mniejsza wersja, 5/4½, została stworzona dla sali koncertowej w Aarhus w 1984 roku.

Poul Henningsen zaprojektował system trzech odcieni w latach 1925-1926. Pierwsze lampy wykorzystujące ten system zostały zaprojektowane na wystawę w Paryżu. Jego praca z Louisem Poulsenem trwała aż do jego śmierci w 1967 roku. Przez całe życie PH starał się stworzyć nieoślepiające światło, skierować światło tam, gdzie było najbardziej potrzebne, i stworzyć miękkie cienie, używając żarówek jako źródła światła. System czterech kloszy został wprowadzony na rynek w 1931 roku, aby stworzyć oprawę, która może być montowana wysoko i stanowić alternatywę dla powszechnie stosowanych żyrandoli. Oprawa czteroodcieniowa PH została zaprojektowana w celu zwiększenia ilości światła emitowanego w poziomie, aby zapewnić lepsze oświetlenie ścian i półek niż było to możliwe przy zastosowaniu standardowych opraw trójkolorowych. Został usunięty ze standardowego asortymentu Louisa Poulsena w latach 40., ale został przeprojektowany w 1979 roku przez dwóch duńskich architektów – Sophusa Frandsena i Ebbe Christensena – dla budynku wystawowego Charlottenborg w Kopenhadze, choć w większym rozmiarze: PH 6½/6. Aby rozwiązać niekończący się problem odblasków, dwaj architekci postanowili dodać do projektu mały niebieski odcień. Dodali również nową powierzchnię z bardziej matowym, pomalowanym na biało kloszem, aby uzyskać bardziej równomierne, komfortowe światło – idealne do muzeów i sal wystawowych lub jako oświetlenie ogólne w pomieszczeniach z wysokimi sufitami. Mniejsza wersja, 5/4½, została stworzona dla sali koncertowej w Aarhus w 1984 roku.