TOYO ITO

Produkty projektanta: Toyo Ito

Urodzony w Japonii w 1941 roku, Ito ukończył Uniwersytet Tokijski w 1965 roku. W latach 1965-1969 pracował w Kiyonori Kikutake Architect and Associates. W 1971 otworzył w Tokio własne studio Urban Robot (URBOT), które w 1979 przekształciło się w Toyo Ito & Associati. Członek honorowy Amerykańskiego Instytutu Architektów, członek Japońskiego Instytutu Architektury i profesor honorowy Uniwersytetu Północnego Londynu. Jego projekty inspirowane są naturą, powietrzem, wodą i wiatrem. Dla niego architektura nie jest instrumentem, ale miejscem spotkań ludzkich uczuć. W swojej czterdziestoletniej działalności zawodowej wyróżnił się wśród najbardziej wpływowych międzynarodowych architektów, ale nie można go nazwać gwiazdą. W wieku 71 lat Toyo Ito zdobył nagrodę Pritzkera, architektoniczną nagrodę Nobla przyznawaną przez Fundację Hyatt.
Ta edycja została przyznana Japonii. Toyo Ito, mistrz wielu innych wpływowych orientalnych architektów, rozpoczął swoją karierę od małych budynków, domów i pawilonów, ale potem budował punkty orientacyjne w Japonii i poza nią. Stworzył dziesiątki architektur wyróżniających się lekką konstrukcją i zastosowaniem innowacyjnych technologii. Tokio, muzeum architektury na wyspie Omishima w pobliżu Morza Seto i wielofunkcyjny budynek w Barcelonie, Taiwan's Dragon Stadium, stadion słoneczny na Tajwanie, który na ponad 8000 paneli słonecznych potrzebuje tylko sześciu minut nasłonecznienia aby żywić się potrzebną im energią. musi być „włączony”. Jako projektant współpracuje z wieloma firmami, takimi jak Alessi, Electrolux czy Horm.
Toyo Ito nie jest architektem, który uwielbia show i dużo pracował nad rolą projektowania dla jakości życia ludzi. szczególnie zaangażowany w odbudowę po tsunami, przygotowując także pawilon poświęcony Domowi dla Wszystkich na ostatnim Biennale Architektury w Wenecji, w którym również zdobył Złotego Lwa.
Uznany za eksperymentowanie z nowymi możliwymi relacjami między powłoką a strukturą, Toyo Ito próbował połączyć organiczne, naturalne podejście z badaniami technologicznymi. Jej celem jest upewnienie się, że powstające projekty są jak najlepiej skontekstualizowane i zintegrowane, również dzięki elementom niematerialnym i mobilnym. Za każdym razem, gdy kończę budowę – wyjaśnił Toyo Ito – mam bolesne poczucie swojej nieadekwatności, poczucie, że próbuję przekuć na energię na inwestycję w inny projekt”. W tym sensie „Nigdy nie będę w stanie zrozumieć pełnego sensu”. do mojego stylu architektonicznego, ani nie być w pełni usatysfakcjonowanym z mojej pracy”.