MICHELE DE LUCCHI

Produkty projektanta: Michele De Lucchi

Michele De Lucchi urodził się w 1951 roku w Ferrarze i ukończył architekturę we Florencji.
W okresie architektury radykalnej i eksperymentalnej był wybitną postacią w ruchach takich jak Cavart, Alchymia czy Memphis. De Lucchi projektował meble dla najbardziej znanych firm włoskich i europejskich.
W firmie Olivetti był dyrektorem ds. projektów w latach 1992-2002 i opracowywał projekty eksperymentalne dla firm Compaq Computers, Philips, Siemens i Vitra.
Projektował i odnawiał budynki w Japonii, Niemczech, Szwajcarii i Włoszech dla Enel, Olivetti, Piaggio, Poste Italiane, Telecom Italia.
W 1999 roku został wyznaczony do remontu niektórych elektrowni ENEL (główna włoska firma energetyczna). Dla Deutsche Bank, Deutsche Bundesbahn, Enel, Poste Italine, Telecom Italia, Hera, Intesa Sanpaolo i innych włoskich i zagranicznych banków przeprojektował środowiska usługowe i wizerunek firmy, wprowadzając innowacje techniczne i estetyczne do organizacji ich środowisk pracy.
Projektował budynki dla muzeów, m.in. Triennale di Milano, Palazzo delle Esposizioni di Roma, Neues Museum Berlin czy le Gallerie d'Italia Piazza Scala w Mediolanie. W ostatnich latach zrealizował wiele projektów architektonicznych dla klientów prywatnych i publicznych w Gruzji, m.in. Most Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Pokoju w Tbilisi, Hotel Radison i Budynek Usług Publicznych w Batumi.
Jego praca zawodowa zawsze szła w parze z osobistymi poszukiwaniami architektury, designu, technologii i rzemiosła.
W 1990 roku założył Produzione Privata, małą firmę produkcyjno-handlową, dzięki której Michele De Lucchi projektował produkty wykonane przy użyciu dedykowanych rzemieślników i technik rzemieślniczych. Od 2004 roku używa piły łańcuchowej do rzeźbienia małych drewnianych domków, które stanowią esencję jego stylu architektonicznego. W 2003 roku Centre Georges Pompidou w Paryżu nabyło znaczną liczbę jego prac. Niektóre z jego produktów są wystawiane w największych muzeach designu w Europie, Stanach Zjednoczonych i Japonii.
W 2000 roku został powołany przez Prezydenta Ciampiego na stanowisko Oficera Republiki Włoskiej ds. usług projektowych i architektonicznych.
W 2001 roku został mianowany profesorem na Wydziale Projektowania i Sztuki Uniwersytetu Weneckiego.
W 2006 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Kingston za wkład w „jakość życia”.
W 2008 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa Kingston University. Profesor mianowany na Wydziale Wzornictwa Politechniki w Mediolanie i członek Accademia Nazionale di San Luca w Rzymie.
W 2009 roku został odznaczony przez prezydenta Gruzji Micheila Saakaszwilego Orderem Złotego Runa, aw 2010 roku Prezydenckim Orderem Doskonałości.