Brak produktów
Ten kataloński projektant stworzył wiele elementów miejskich, które teraz ożywiają hiszpańskie ulice, a jego prace zdobyły wiele nagród za wzornictwo przemysłowe.
Milá urodził się w 1967 roku i studiował architekturę w Barcelonie. W tym samym czasie rozpoczął pracę w pracowni projektowania wnętrz i wzornictwa przemysłowego Miguela Milá (jego ojca), a także współpracował z Luisem Victory, z którym zdobył już II Nagrodę Meblową Castilla-La Mancha za stoisko odzieżowe Arragón espiga . Jego doświadczenie z małymi przedmiotami, które pozwalało mu ściśle kontrolować każdy etap projektu, uwiodło go i doprowadziło do studiowania wzornictwa przemysłowego w Elisawie.
Na początku lat 90. Gonzalo Milá i jego grupa założyli studio Gòtic Sud dla architektów, projektantów i fotografów, którzy odzyskali duży zakład przemysłowy w starej części Barcelony, aby założyć studio. Tam związał się z Juanem Carlosem Inés i założył studio wzornictwa przemysłowego Inés-Milá. Były to owocne lata, podczas których brali udział w wielu konkursach i targach oraz projektowali różnego rodzaju przedmioty: system foteli do prostowania pleców Tutombas Pranha, nagrodzony I nagrodą na Targach Meblowych w Walencji w 1994 roku; Sillarga i Sicurta, dwa granitowe fotele na plaże Bogatell w Barcelonie; Stojak na butelki Teula; czy kamień graniczny Mojóna Segado, zabawny sposób na oznaczenie przestrzeni w ulicznych kawiarniach lub na ulicznych targach, nagrodzony w 1995 roku przez AEPD.
Po zamknięciu studia Milá założył studio Milá Diseño, w którym pracował przez trzy lata. Godne uwagi projekty z tego okresu obejmowały rekonstrukcję zabytkowego mieszkania Gaudiego w Pedrera i serię lamp Rama (2000-2004), nagrodę ADI-FAD Delta de Plata w 2001 roku za spełnienie wszystkich potrzeb oświetleniowych w jednolitym formalnym rozwiązaniu. Jak stwierdziło jury, „za wszechstronność lamp, umożliwiającą ich dostosowanie do różnych poziomów wysokości i orientacji”.
W 1999 roku Gonzalo Milá dołączył do Wydziału Miejskiego Santa & Cole, gdzie współpracował w działach produkcji i montażu. W 2001 roku postanawia pracować na własną rękę, aby tworzyć to, co lubi najbardziej, czyli meble, i wymyślać „małe rzeczy, które bez zbędnej presji na co dzień zaskakują, zaczynając od nowych technologii lub stosując tradycyjne technologie do nowych koncepcji”.