GAE AULENTI

Produkty projektanta: Gae Aulenti

Urodzony w 1927 w Palazzolo dello Stella (UD). Ukończył architekturę na Politecnico di Milano w 1953 roku, gdzie również uzyskał kwalifikacje do zawodu. Gae Aulenti kształcił się jako architekt w Mediolanie w latach 50. XX wieku, gdzie architektura włoska zajmuje się badaniami historycznymi i kulturowymi mającymi na celu odzyskanie wartości architektonicznych z przeszłości i istniejącego środowiska budowlanego, które wpłyną na ruch neoliberalny. Aulenti podąża za tym trendem, który sprzeciwia się racjonalizmowi.
Od 1955 do 1965 był członkiem zespołu redakcyjnego Casabella-Continuità pod kierownictwem Ernesto Nathana Rogersa. Na froncie uniwersyteckim był asystentem przed Giuseppe Samonà (od 1960 do 1962) w Katedrze Kompozycji Architektonicznej Uniwersyteckiego Instytutu Architektury w Wenecji, a wkrótce potem (od 1964 do 1969) u Ernesto Nathana Rogersa w Katedrze Architektury Kompozycja na Politechnice Mediolańskiej. W tym okresie przypadkowo spotkał młodego Renzo Piano, który był zaangażowany w poszukiwania krzesła Rogersa.
Jego słynna lampa stołowa Pipistrello pochodzi z 1965 roku, zaprojektowana jako miejsce specyficzne dla showroomu Olivetti, który tworzy również w Paryżu. Niedługo potem zaprojektuje showroom Buenos Aires dla tego samego Olivettiego. Praca ze znanym producentem maszyn do pisania daje jej pewien rozgłos, tak że wkrótce potem Gianni Agnelli zadzwoni do niej, by powierzyć jej remont jej mediolańskiego mieszkania w dzielnicy Brera. Między nimi rodzi się przyjaźń na całe życie i narodzi się wiele projektów dla Agnelli Gae Aulenti.
W 1972 brał udział w słynnej wystawie „Włoski: nowy krajobraz domu” zorganizowanej przez Emilio Ambasz w MoMa wraz z wieloma innymi wschodzącymi projektantami i architektami, w tym Marco Zanuso i Richardem Sapperem, Joe Colombo, Ettore Sottsass, Gaetano Pesce, Archizoom, Superstudio, Strum Group i 9999 Group. w ścisłym związku i połączeniu z istniejącym środowiskiem miejskim, które staje się niemal jego formą generującą, starając się w ten sposób przenieść wielość i intensywność elementów na swoją przestrzeń architektoniczną, która definiuje miejski uniwersum.
Od 1974 do 1979 był członkiem Komitetu Sterującego magazynu Lotus International, następnie zdobywał doświadczenie artystyczne, a od 1976 do 1978 współpracował z Lucą Ronconim w Prato w oratorium Theater Design Lab.
W 1979 roku powierzono jej kierownictwo artystyczne FontanaArte, z którym w przeszłości współpracowała. W katalogu nadal produkowane są lampy i meble. Wśród najważniejszych współpracowników są Piero Castiglioni, Pierluigi Cerri, Daniela Puppa i Franco Raggi.
Prace Aulenti w latach 80. obejmowały liczne projekty muzealne na dużą skalę. Za organizację Musée d'Orsay w Paryżu (1980-1986) została mianowana przez rząd francuski Kawalerem Legii Honorowej. Projektował także Galerię Sztuki Współczesnej w Centre Pompidou w Paryżu (1982-85) oraz Palazzo Grassi w Wenecji (1985-86).
W 1984 roku została korespondentką Akademii Narodowej San Luca w Rzymie, aw latach 1995-1996 była rektorem Akademii Sztuk Pięknych Brera.
W 2005 roku wraz z Marco Buffonim, Francescą Fenaroli i Vittorią Massa założył Gae Aulenti Architetti Associati.
Zmarła 31 października 2012 roku w Mediolanie w wieku 84 lat. Przed śmiercią, 16 października, odebrała nagrodę zawodową Triennale.
7 grudnia 2012 r. oddano do użytku i nazwany jego imieniem nowy duży okrągły plac w centrum kompleksu Unicredit Tower w Mediolanie.