Brak produktów
SUPER DESIGN
SUPER DESIGN
SUPER DESIGN
SUPER DESIGN
SUPER DESIGN
SUPER DESIGN
SUPER DESIGN
SUPER DESIGN
SUPER DESIGN
SUPER DESIGN
SUPER DESIGN
SUPER DESIGN
SUPER DESIGN
SUPER DESIGN
SUPER DESIGN
SUPER DESIGN
SUPER DESIGN
SUPER DESIGN
SUPER DESIGN
SUPER DESIGN
Angelo Mangiarotti urodził się w Mediolanie 26 lutego 1921 roku. W 1948 ukończył studia architektoniczne na Politecnico di Milano. W latach 1953-1954 pracował w Stanach Zjednoczonych, uczestnicząc także w chicagowskich zawodach „LOOP”. Podczas podróży zagranicznych znał Franka Lloyda Wrighta, Waltera Gropiusa, Miesa van der Rohe i Konrada Wachsmanna. Wracając ze Stanów Zjednoczonych do 1960 roku, założył firmę architektoniczną z Bruno Morassutti.
W 1989 roku założył Mangiarotti & Associates z siedzibą w Tokio. Od 1986 do 1992 jest dyrektorem artystycznym Colle Cristalleria.
Mangiarotti, pracując jako architekt, którego prace publikowane są w książkach, specjalistycznych magazynach i gazetach, prowadził intensywną działalność dydaktyczną na różnych włoskich i zagranicznych uniwersytetach. W latach 1953-1954 był profesorem wizytującym w Illinois Institute of Technology w Chicago; w latach 1963-1964 był profesorem w Istituto Superiore di Disegno Industriale w Wenecji; profesor wizytujący na Uniwersytecie Hawajskim w 1970, w Ecole Politecnique Fédérale w Losanna w 1974, na Uniwersytecie w Adelajdzie iw Instytucie Technologii Australii Południowej w Adelajdzie w 1976; w 1982 ma kontrakt jako profesor na Wydziale Architektury w Palermo; w 1983 jest profesorem na kursie kompozycji na Wydziale Architektury we Florencji, w latach 1989-90 ma kontrakt jako profesor na kursie dyplomowym Wzornictwa Przemysłowego na Wydziale Architektury Politechniki w Mediolanie. Uczestniczył w wielu międzynarodowych seminariach i konferencjach.
W działaniach projektowych Mangiarottiego, których teoretyczne podstawy zostały wyrażone w wydanej w 1987 roku książce „In nome dell'architettura”, chciał podkreślić istotne cechy każdego obiektu, ponieważ tylko „obiektywny” projekt jest w stanie aby zapobiec wszelkim nadużyciom samego użytkownika, ale zamiast tego sprawić, by był rozpoznawalny przez społeczność. Język architektoniczny staje się wyrazem nowej relacji człowieka z otoczeniem, a w pracach projektanta Mangiarottiego bardzo ważną rolę przypisuje badaniom artystycznym. Celem jego badań, prowadzonych zawsze z dbałością o właściwości materiału, jest określenie formy przedmiotu jako jakości materiału.
Jego prace projektowe otrzymały wiele nagród zarówno w dziedzinie projektowania, jak i architektury.
Zmarł w Mediolanie 30 czerwca 2012 roku.