MITER koncentruje się na architektonicznym, rzeźbiarskim i emocjonalnym potencjale wielkoformatowej kamionki szlachetnej i generuje nowy język materiałów.Eksperyment na poziomie formalnym i funkcjonalnym, który ma doprowadzić go do granic możliwości i całkowicie przekształcić w niespotykane dla tego materiału eleganckie meble.Kolekcja Mitre to wyrafinowane, ale odporne stoły z dzikim duchem, podobnie jak materiały, które reprezentują. Nasze projekty tworzą autonomiczne przestrzenie, na których rozwijane są różne działania, dlatego mogą współistnieć w salonach, tarasach, salach konferencyjnych, sypialniach, holach hotelowych, restauracjach...Romans między designem a rzemiosłemMitre tkwi w czymś, co wydaje się być sprzecznością: przemysłowa doskonałość zaawansowanych materiałów i delikatność rzemiosła. staje się jego sercem.Każdy element jest wykonany ręcznie, z rygorystycznym projektem oraz wysoką precyzją i doskonałym wykończeniem, dzięki współpracy z najlepszymi rzemieślnikami. Mitre proponuje nowe zastosowania tego materiału, który staje się strukturą samego dzieła, co do tej pory było niespotykane. Gres porcelanowy to wytrzymały materiał, który jest łatwy do czyszczenia i dostosowuje się zarówno do wnętrz, jak i na zewnątrz. Ponieważ filozofią MITER jest poszukiwanie produktów, które są trwałe zarówno pod względem estetyki, jak i materialności: jakości strukturalnej i emocjonalnej.Przełamywanie granic przemysłowych poprzez rzemiosło„Zbadaliśmy wzór każdej żyły, aby stworzyć ciągłość w nogach i staniku, które tworzą spójność i ciągłość wizualną”, wyjaśniają Ana i Luis, co jest trudne do osiągnięcia na skalę przemysłową. Projekty Mitre charakteryzują się drobiazgową pracą z cięciami i ukosami, osiągając bardzo precyzyjne wykończenie w swoich meblach, charakteryzujące się spotkaniem słojów materiału na każdym z boków ich stołów.Projekt rozpoczynają projektanci Ana Segovia i Luis Calabuig, współzałożyciele ODOSDESIGN, kreatywnego studia specjalizującego się w projektowaniu produktów.To właśnie jej doświadczenie w tej dziedzinie sprawiło, że dostrzegła potencjał wielkoformatowej gresu porcelanowego. używany jako okładka, ale mało eksplorowany w przemyśle meblarskim, z wyjątkiem blatów stołów. Jej wyzwaniem było połączenie doświadczeń konceptualnych z artystycznymi i architektonicznymi odniesieniami do obiektów, nadanie im rzeźbiarskiego charakteru, nowego rozumienia języka materialnego kamionki porcelanowej.